Zaćma starcza

Zaćma starcza jest jednym z najczęściej występujących schorzeń oka u osób powyżej 60. roku życia. Jest to choroba postępująca, która powoduje stopniową utratę ostrości wzroku i może prowadzić nawet do całkowitej utraty wzroku, jeśli nie zostanie odpowiednio zdiagnozowana i leczona.

Co to jest zaćma starcza?

 

Zaćma starcza to schorzenie oczu, które jest najczęstszą przyczyną utraty wzroku u osób powyżej 60 roku życia. Polega na stopniowym mętnieniu soczewki oka, co prowadzi do zaburzenia ostrości widzenia oraz postrzegania kolorów. Zaćma starcza jest związana z procesem starzenia się organizmu, dlatego nazywana jest „zaćmą starczą”. Często dotyczy ona obu oczu, jednak rozwija się z różną intensywnością w każdym z nich. W zależności od stopnia zaawansowania choroby, może być konieczne leczenie farmakologiczne lub chirurgiczne.

Jakie są objawy zaćmy starczej?

 

Objawy zaćmy starczej mogą różnić się u różnych osób i zależą od stopnia zaawansowania choroby. Poniżej przedstawiam najczęstsze objawy zaćmy starczej:

 

• Mętnienie lub mgła widzenia, która utrudnia lub zaburza ostrość obrazu
• Pogorszenie jakości widzenia, w tym trudności z rozpoznawaniem kolorów
• Zwiększone odblaski i światłoczułość, co utrudnia widzenie w jasnym oświetleniu
• Widzenie podwójne lub cienie, szczególnie w jednym oku
• Trudności w czytaniu, prowadzeniu pojazdów lub wykonywaniu innych czynności wymagających dobrego widzenia
• Zmiana kształtu lub wielkości źrenicy
• Zmiana barwy źrenicy, np. z szarej na białą
• Upośledzenie widzenia nocnego.

Jeśli zaobserwujesz u siebie którekolwiek z tych objawów, warto udać się do lekarza okulisty, który może dokładnie zbadać Twoje oczy i pomóc w postawieniu diagnozy.

 

Czym jest zaćma starcza jądrowa i jakie ma objawy?

 

Zaćma starcza jądrowa to jedna z trzech głównych postaci zaćmy starczej, której charakterystyczną cechą jest mętnienie centralnej części soczewki oka. Objawy zaćmy starczej jądrowej zazwyczaj pojawiają się stopniowo i obejmują:

 

• Zaburzenia widzenia na odległość – obraz staje się mniej wyraźny, co utrudnia rozpoznawanie szczegółów na większej odległości.
• Zwiększenie widzenia na bliskie odległości – pacjenci z zaćmą jądrową zazwyczaj doświadczają poprawy widzenia na bliskie odległości, co może wpłynąć na ich zdolność do czytania i wykonywania innych czynności wymagających dobrego widzenia na bliski dystans.
• Zmiana barwy soczewki – w początkowej fazie choroby, soczewka może wydawać się bardziej przezroczysta, a później przybierać charakterystyczne żółtawe lub brązowe zabarwienie.
• Zmniejszenie ilości światła przechodzącego przez soczewkę – w wyniku tego, obraz staje się bardziej matowy i mniej wyraźny.
• Zwiększone trudności w widzeniu w warunkach słabego oświetlenia, na przykład w nocy lub przy złych warunkach pogodowych.

Jeśli zaobserwujesz którekolwiek z tych objawów, warto udać się do lekarza okulisty, który może dokładnie zbadać Twoje oczy i pomóc w postawieniu diagnozy oraz doborze odpowiedniego leczenia.

 

Czy zaćmę starczą można leczyć bez operacji?

 

W początkowych stadiach zaćmy starczej, leczenie farmakologiczne może pomóc w zahamowaniu lub opóźnieniu postępu choroby. Leki te zwykle zawierają witaminy, minerały i antyoksydanty, które pomagają w utrzymaniu zdrowia oczu oraz opóźniają procesy degeneracyjne.

 

Istnieją również specjalne okulary lub soczewki kontaktowe, które pomagają w poprawie ostrości widzenia u pacjentów z zaćmą starczą. Okulary te często posiadają soczewki o podwyższonym współczynniku załamania, co umożliwia lepsze skupienie światła i poprawę widzenia.

 

Należy jednak pamiętać, że w przypadku zaćmy starczej, jedyną metodą leczenia, która zapewnia trwałe wyleczenie, jest operacja chirurgiczna. W trakcie zabiegu usuwana jest zmętniała soczewka oka, a na jej miejsce wszczepiana jest sztuczna soczewka, zwana soczewką wewnątrzgałkową.

 

Ostatecznie, wybór metody leczenia zaćmy starczej zależy od indywidualnego przypadku pacjenta, stopnia choroby oraz innych chorób, jakie może mieć pacjent. Dlatego najlepiej skonsultować się z lekarzem okulistą, który pomoże w doborze odpowiedniej metody leczenia.

 

Kiedy konieczna jest operacja zaćmy starczej?

 

 

Operacja zaćmy starczej jest zazwyczaj konieczna, gdy mętnienie soczewki wpływa negatywnie na jakość życia pacjenta, utrudniając wykonywanie codziennych czynności i prowadząc do znacznego pogorszenia widzenia.

 

Do najczęstszych sygnałów wskazujących na konieczność operacji zaćmy starczej należą:

 

 

• Zaburzenia ostrości wzroku – utrudnienie w czytaniu, prowadzeniu samochodu lub oglądaniu telewizji.
• Zmiana percepcji kolorów – zaćma starcza może prowadzić do zmiany percepcji kolorów, w tym do postrzegania barw jako bardziej matowych lub zniekształconych.
• Trudności z widzeniem w nocy – w przypadku zaćmy starczej, wzrok może znacznie pogorszyć się w warunkach słabego oświetlenia, co utrudnia prowadzenie pojazdów lub poruszanie się po terenie.
• Podwójne widzenie – mętna soczewka oka może prowadzić do podwójnego widzenia lub zniekształcenia obrazu.
• Ból lub dyskomfort w oku – pacjenci z zaćmą starczą często doświadczają bólu lub dyskomfortu w oku, który może nasilać się podczas wykonywania codziennych czynności.

W każdym przypadku, decyzja o podjęciu operacji zaćmy starczej powinna być dokładnie rozważona przez lekarza i pacjenta, biorąc pod uwagę indywidualne potrzeby i oczekiwania dotyczące leczenia.

 

Czym jest zaćma starcza H25?

 

 

Zaćma starcza H25 to termin odnoszący się do klasyfikacji zaćmy starczej według międzynarodowej klasyfikacji chorób ICD-10. H25 oznacza „Zaćmę jądrową, starczą lub senilną”.

 

Zaćma starcza H25 jest jednym z najczęstszych typów zaćmy starczej, w której mętnienie soczewki dotyczy jądra, czyli jej centralnej części. Objawy zaćmy starczej H25 obejmują zaburzenia widzenia, m.in. trudności z czytaniem, rozróżnianiem kolorów i widzeniem w nocy, a także zniekształcenia obrazów.

 

W leczeniu zaćmy starczej H25, najczęściej stosowaną metodą jest operacja usunięcia mętnej soczewki i wszczepienie sztucznej soczewki. Ostateczna decyzja o konieczności operacji zależy od stopnia zaawansowania choroby oraz od indywidualnych potrzeb i oczekiwań pacjenta.

 

Jak przebiega operacja zaćmy starczej?

 

 

Operacja zaćmy starczej jest rutynowym zabiegiem chirurgicznym i zazwyczaj trwa około 30 minut. Procedura polega na usunięciu mętnej soczewki z oka i jej zastąpieniu sztuczną soczewką.

 

Przed operacją, pacjent poddawany jest badaniom diagnostycznym, w tym pomiarowi ciśnienia wewnątrzgałkowego, badaniu dna oka, pomiarowi ostrości wzroku, a także wywiadowi medycznemu.

 

Zabieg odbywa się zwykle w znieczuleniu miejscowym, ale w niektórych przypadkach może być zastosowane znieczulenie ogólne. Chirurg wykonuje nacięcie w rogówce oka, a następnie wprowadza w to miejsce specjalny narzędzie, tzw. fakoemulsyfikator, który rozbija mętną soczewkę na mniejsze kawałki, usuwając je z oka. Następnie, sztuczna soczewka jest wprowadzana do wnętrza oka w miejsce usuniętej soczewki.

 

Po zabiegu, pacjent pozostaje w szpitalu na krótkiej obserwacji, aby ocenić stan oka i zapobiec ewentualnym powikłaniom. Pacjent otrzymuje również zalecenia dotyczące stosowania kropli do oka, unikania działań wymagających zwiększonej aktywności fizycznej i higieny oka.

 

W większości przypadków, pacjenci powracają do normalnej aktywności w ciągu kilku dni po operacji i doświadczają poprawy widzenia już w pierwszych tygodniach po zabiegu.

 

Jakie są metody leczenia pooperacyjnego?

 

 

Pooperacyjne leczenie zaćmy starczej ma na celu zapobieganie powikłaniom i przyspieszenie procesu gojenia się po zabiegu. W zależności od potrzeb i indywidualnych warunków pacjenta, stosowane mogą być różne metody leczenia pooperacyjnego, takie jak:

• Stosowanie kropli do oczu – pooperacyjnie przepisywane są krople do oczu, które mają na celu zmniejszenie obrzęku, zapobieganie infekcjom i łagodzenie bólu. Często stosowane są krople z antybiotykami, kortykosteroidami i niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi.
• Unikanie aktywności fizycznej – pacjenci po operacji zaćmy starczej zazwyczaj otrzymują zalecenia, aby unikać aktywności fizycznej przez kilka dni po zabiegu. Unikanie wysiłku fizycznego pomaga zapobiec nadmiernemu ciśnieniu w oku, co może zwiększyć ryzyko powikłań.
• Stosowanie okularów ochronnych – po operacji zaćmy starczej pacjenci mogą otrzymać specjalne okulary ochronne, które pomagają zabezpieczyć oczy przed uszkodzeniami mechanicznymi i zakażeniami.
• Regularne wizyty kontrolne – pacjenci po operacji zaćmy starczej powinni regularnie uczestniczyć w wizytach kontrolnych u lekarza okulisty, aby ocenić postęp leczenia i wykryć ewentualne powikłania.
• Leczenie powikłań – w przypadku wystąpienia powikłań pooperacyjnych, takich jak zakażenia, nadmierne krwawienia, ból lub problemy z gojeniem się, konieczne może być dodatkowe leczenie farmakologiczne lub interwencja chirurgiczna. W takich przypadkach konieczna jest szybka konsultacja z lekarzem okulistą.

Czy jest możliwe, aby zaćma starcza powróciła po operacji?

 

 

Mimo że operacja zaćmy starczej jest skutecznym sposobem leczenia, nie gwarantuje całkowitego usunięcia choroby. Istnieje ryzyko, że zaćma starcza może powrócić po operacji, jednak jest to stosunkowo rzadkie zjawisko.

 

W przypadku, gdy zaćma starcza powróci po operacji, objawy choroby zazwyczaj są łagodniejsze niż przed zabiegiem. Ponadto, w przypadku powrotu zaćmy starczej, możliwe jest wykonanie kolejnej operacji w celu usunięcia zmiany.

 

Aby zminimalizować ryzyko powrotu zaćmy starczej po operacji, ważne jest regularne uczestnictwo w wizytach kontrolnych u lekarza okulisty oraz przestrzeganie zaleceń dotyczących zdrowego stylu życia, takich jak unikanie palenia tytoniu i zdrowe odżywianie.

 

Jakie są sposoby zapobiegania zaćmie starczej?

 

 

Niestety, nie istnieją sposoby, które całkowicie zapobiegają zaćmie starczej. Jednak istnieją pewne czynniki, które mogą zmniejszyć ryzyko rozwoju choroby lub opóźnić jej pojawienie się:

 

• Zdrowy styl życia – zdrowa dieta, regularna aktywność fizyczna oraz unikanie palenia tytoniu i nadmiernego spożycia alkoholu mogą pomóc w zachowaniu dobrego stanu zdrowia ogólnego oraz zdrowia oczu.
• Ochrona oczu przed promieniowaniem UV – noszenie okularów przeciwsłonecznych o odpowiednich filtrach może pomóc w ochronie oczu przed szkodliwym promieniowaniem UV.
• Regularne badania wzroku – regularne badania wzroku mogą pomóc w wykryciu chorób oczu, takich jak zaćma starcza, we wczesnym stadium.
• Leczenie chorób współistniejących – choroby takie jak cukrzyca i nadciśnienie tętnicze mogą przyspieszać rozwój zaćmy starczej, dlatego ważne jest, aby te choroby były odpowiednio leczone.
• Zdrowe odżywianie – dieta bogata w owoce i warzywa, zawierające przeciwutleniacze, może pomóc w ochronie oczu przed uszkodzeniami oksydacyjnymi.

 

Wszystkie te czynniki mogą pomóc w zmniejszeniu ryzyka rozwoju zaćmy starczej lub opóźnieniu jej pojawienia się, jednak nie istnieje sposobem, który całkowicie uniemożliwiłby rozwój choroby. Dlatego tak ważne jest regularne monitorowanie stanu zdrowia oczu przez okulistę oraz przestrzeganie zdrowego stylu życia.

2023-04-18